Þurfa Íslendingar bráðum að fara spyrja sig stóru spurninganna?

Hvernig land og þjóðfélag viljum við byggja upp í framtíðinni og viljum við gefa eftir af hinu "almáttuga frelsi" sem við viljum svo mikið hafa, að geta gert það sem okkur sýnist og fara þangað sem okkur sýnist, í því sem okkur sýnist og eins fá og okkur sýnist.  Því miður gengur ekki að hugsa svona nema við viljum borga fyrir það ógurlegar upphæðir til að geta keyrt ein á okkar bíl.

Við viljum herma eftir öllum þjóðum í öðrum málum.  Af hverju ekki að sýna að við getum keyrt nokkur saman í bíl og tekið strætó eins og hálfur heimurinn gerir (eða sirka það  ) Það er ekki vinsælt að segja það en það er kominn tími til að stoppa,  fara út úr bílnum sínum, setjast niður og hugsa málin svolítið upp á nýtt og kannski ákveða að breyta ákveðnum venjum. 

Hvað finnst ykkur?

„Sláandi“ framtíðarsýn