Áleitnar spurningar sem við verðum að svara.

Umræðan um netið og það frelsi sem ríkir þar til að birta og gera það sem manni sýnist hefur vaxið upp á síðkastið og Vinstri Grænir með Steingrím í broddi fylkingar hefur talað fyrir stofnun netlögreglu til að vinna gegn birtingu á klámi og barnaklámi.

Við stöndum frammi fyrir klassísku vandamáli lýðræðisríkis.  Við viljum nánast óskert frelsi til margra hluta, sérstaklega málfrelsið, - að geta sagt það sem manni sýnist án hættu á að verða stungið í steininn og geta sett út á netið það sem okkur sýnist, nánast, í nafni þessa sama frelsis.

Youtube er frábær þjónusta en gallinn við þá þjónustu og aðrar líkar Youtube  er að það er hægt að birta allt þar, alveg þangað til einhver tilkynnir um "óviðeigandi efni"  Ég reikna með að efnið hafi verið fjarlægt núna en ég vil útskýra hvað í raun gerðist með smá dæmi til að benda á eðli vandans.

Videoveitur á netinu virka á mjög svipaðan hátt og sjónvarpsstöðvar að því leytinu að þær eru að sýna hreyfimyndir.  Óprúttinn náungi getur ákveðið að sýna heimgert ofbeldisfullt myndband af verstu gerð án þess að nokkur geti stoppað það... um sinn.  Þetta er svipað því að einhver taki yfir sjónvarpsstöðina og sýni efni sem þeir vilja meðan verið er að brjóta niður hurðina til að fjarlægja viðkomandi mann.  Þúsundir gætu hafa séð þetta áður en það er fjarlægt.

Viljum við þetta frelsi?  Hvar eru mörkin?  Lýðræði án siðvits mun einungis leiða til fleiri hluta líkt þessu.  Það er til dæmis hægur leikur að setja upp vefsíðu það sem væri beinlínis boðið upp á efni af slíku tagi.  Hatursmyndbönd, eineltismyndbönd, fordóma skíkast af allskonar tagi og allt leyfilegt í nafni skoðanafrelsis.

Vinstri Grænir vilja netlögreglu meðan aðrir vilja fullkomið frelsi.  Hættan við netlögreglu er að hlutverk hennar víkki og víkki og allt í einu verði allt bannað.  Hinn kosturinn er heldur ekki góður, að netið fyllist af alls konar viðbjóði sem erfitt er að stoppa og enn einfaldar að nálgast.  Versu hliðar mannkyns verði aðgengilegar öllu fólki.

Ég persónulega vil sjá okkur öll ganga miklu lengra í samfélgslegri ábyrgð okkar til að byggja betra þjóðfélag og játa í kór að það eru vissir hlutir sem við viljum ekki.  Líkt og við myndum gera allt til að stoppa fuglaflesnuna, þá viljum við líka stoppa slíka hluti því þeir skaða einnig, hvort sem við viljum viðurkenna það eða ekki.  Hlutir eins og tilfinningar, gildi og siðferði eru "líffæri" sem eru jafn viðkvæm fyrir áreitum eins og önnur líffæri og það hefur áhrif á okkur, það sem við leyfum okkur að "njóta" eða upplifa.  Að segja annað væri algerlega óábyrgt og fullkomin afneitun á veruleikanum.

Ekki halda að það sé einungis hægt að selja vörur í gegnum auglýsingar.  Það er einnig hægt að "selja" lífsgildi og hægt að gera ákveðið atferlismynstur viðkunnulegra.  Einn daginn kippum við okkur ekkert við það að John sé að kalla Lindu fyrir fífl og að við séum að horfa á það.  Í næsta herbergi er svo 12 ára sonur minn búinn að fá aðgang að skráarskiptahóp sem hann hafði kynnst gegnum spjall við mann sem kallar sig xyber0O14.  Maðurinn hefur lofað honum aðgang að órekjanlegu skráarsendinga forriti sem ekki er kynnt opinberlega á netinu með "Ultra hot" stöffi sem mun gera hann vinsælasta gaurinn í hverfinu...   (Þetta er veruleikinn í dag hvort sem þú vilt trúa því eða ekki)

Hvernig þjóðfélag viljum við byggja upp?  Svör óskast inn í umræðuna.

Ástralskir skólar loka á YouTube

Athugasemdir

[Skonsan (IP-tala skráð) 1.3.2007 kl. 10:34]

Ég er alveg sammála þér. En það þarf að passa þessar netlöggur alveg jafn mikið og hitt allt saman. Mér finnst líka að hver heimilistölva ætti að vera með aðgangsstýringu. Þá gæti ég sem móðir opnað einungis fyrir þær síður sem ég er búin að leyfa barninu mínu að skoða.. En það er kannski draumur sem aldrei rætist..